Vrouwenpraat
oktober 13, 2009
Vrouwen communiceren vaak op een eh.. ingewikkelde manier. Ja heren, dat vinden wij zelf ook! Althans, ik dan. Ik heb daar zelf ook een handje van. Veel vrouwen (ik verschuil mezelf nu even achter ‘veel vrouwen’) hebben de neiging teveel voor de ander te denken en diens gevoelens voor hem of haar in te vullen. Dat resulteert vaak in een te grote voorzichtigheid en overdadige uitleg. Combineer dat ook nog eens met een voorliefde voor sarcasme en plagen en je hebt een volle mailbox. Het aantal berichten met over en weer uitleg: hee-maar-ik-bedoelde-dat-dus-niet-zo-hè-nee-joh-zo-heb-ik-het-toch-ook-helemaal-niet-opgevat is ontelbaar. Net als het aantal excuses dat wordt aangeboden en dus feitelijk nergens voor nodig is omdat er eigenlijk niks aan de hand is.
En dat is best vermoeiend. En treurig ook. Want we lopen zo om elkaar heen te draaien! Nu zelfs Horrormeisje, die er toch om bekend staat dat ze van duidelijkheid houdt en een grote mond, maar een klein hartje heeft, zich begint te verontschuldigen voor hoe ze eventueel over heeft kunnen komen is voor mij de maat vol. Dit kan zo niet langer! Ik roep op tot een boycot. Een boycot op de meisjescommunicatie! Hoera voor duidelijkheid! Sarcasme mag, dat maakt het leven leuk! Laten we gewoon zeggen wat we bedoelen. En afspreken dat als iemand zich daar beledigd of gekrenkt door voelt, dat ook gewoon zegt. En dat we dan dus alleen excuses aan hoeven te bieden wanneer daar een reden voor is. Tenslotte biedt zij ook nooit haar excuses aan voor het commentaar dat ze levert.
Deal?
O en Horrormeisje: ik bedoel dit dus niet vervelend hè, dat weet je wel hè?
WTF!?
Wat is dit?
Zeik-on-Susy-week?
Eerst Kaals al, die me, buiten zijn
vermeende pastinakerige verliefdheid
vreselijk eng vindt, en nu jij!?
En ik heb het al zo moeilijk.
Maar oh, Quirk. Je hebt gelijk hoor.
En de talloze snerende opmerkingen
die ik al heb ingeslikt in mijn leven,
nou, die zijn…ehm..op één hand te tellen.
Hahaha.
Nee. Maar serieus. Je hebt gelijk.
Maar nee, excuseren, dat doe ik niet vaak.
Daarom pleit ik al tijden voor een
‘being sarcastic’ tekentje.
Zo’n tekentje dat zegt:
Hee, ik ben even sarcastisch,
maar ook vreselijk lief, dus wees niet boos.
Is alles meteen duidelijk.
Net als het ;), maar dan even anders.
Want dat kutknipoogje, pff.
Net als dit log van je trouwens.
(en dit zou dan een mooie plek zijn voor dat tekentje.)
@ Susy: wow, wat een reactie! Haha.
Maar die discussie die op Kaals’ laatste stuk volgde
was een prima voorbeeld van gewoon
naar elkaar kunnen zeiken
zonder dat er iets aan de hand is.
Daar hou ik eigenlijk wel van
maar bij jou durf ik niet zo goed
want het is vrijwel onmogelijk
om jou af te troeven.
En dan ben ik stiekem toch bang
dat je boos bent
omdat ik iets lelijks zei.
O en mijn mailtjes
stikken ook altijd
van de 😉
Ach méns!
Doe normaal.
Ik ben vrij makkelijk af te troeven. Serieus.
Of. Nee. Niet echt. Haha!
Maar er zijn er wel een paar die dat kunnen.
En daar ben ik dan ook meteen dol op.
Dat ze dat kunnen en op de persoon in kwestie.
Dus, laat je vooral niet tegenhouden.
Ik sneer graag.
En ik sneer graag terug.
Dat houdt een mensch scherp.
@ Susy: vooruit dan
ik zal mijn best doen.
Wat een female bonding hier
op de late avond.
*pinkt een traantje weg*
Wat was dat sarcasme-tekentje ook alweer?
Hoewel van mannelijke kunne heb ik toch het genoegen dit te onderschrijven.
@ Jotemo: ik ben blij dat het de seksen overstijgt. 😉
Van dat sarcasme word ik anders ook wel eens heel moe. Je kan geen serieus gesprek meer voeren met mensen over de Grote Dingen des Levens of je moet wel weer in de zeik worden genomen.
@ Maarten: zelfspot maakt het leven draaglijk Maarten.
Maar ruimte voor serieuze zaken is er ook altijd!
(Hmm. Ik voel nu een neiging om iets toe te voegen in de trant van ‘ik bedoelde dat dus niet vervelend hè, dat weet je wel hè’. Als man laat ik dat maar achterwege.)
Hahaha, ja en zo doe je dat stiekem toch een beetje hè?